نقد و بررسی آونجر ۲۲۰

کورش علیزاده (موتوتوریست)

یک کپیِ در حد !!!!

شخصا از موتور های سبک کروز خیلی متنفر بودم با خودم میگفتم مگه من پیر مردم که از این موتور ها سوار بشم؟؟ مدتها بود که فقط تریل سوار میشدم تا اینکه بابک دوستم از بوشهر اومد تهران و من به صورت خیلی اتفاقی سوار آونجر 220 شدم.

اولین چیزی که توجه شما رو روی موتور جلب میکنه نرم بودن موتور و طرز نشستن روی اون هست ، انگار رو مبل خونه اتون نشستید…دنده ها به طور خیلی نرم و بدون صدا جا میرن(حتی نرم تر از آکویلا و رگال) و هندلینگش نسبت به تریل خیلی بهتره.

حقیقتا” لذتی که در سواری موتور های کروز هست هیچ موتور دیگه ای نداره !!!! این اولین جمله ای بود که بعد از پیاده شدن از گوجه(اسم موتورمه) گفتم.

موتور سیکلت آونجر 220 سی سی یک کپی از برند معروف کاوازاکی المینیتور هست که تولیدش متوقف شده و امتیاز تولیدش رو شرکت هندی باجاج خریداری کرده. این شرکت جدیدا امتیاز مونتاژ شرکت اتریشی KTM رو هم گرفته و به نظر میرسه طی چند سال آینده به پیشرفت های خوبی برسه.

آونجر یا (تو ایران بهش میگن طرح هارلی) در دسته بندی انواع موتور ها در سبک کروز قرار میگیره که به خاطر راحتی در سبک نشستن طرفدارهای زیادی داره البته اگه دنبال خرید موتور سیکلت سبک کروز هستید باید قید جاده خاکی رو بزنید و به همون جاده آسفالت اکتفا کنید.

قبل از خوندن نقد باید بگم که بیشتر از یک سال هست آونجر دارم ۲۵.۰۰۰ کیلومتر در طول این مدت با گوجه سفر کردم،  تقریبا در همه نوع  شرایط جوی و همه جور جاده ای باهاش روندم.این نقد برداشت من از آونجر در طی این یکسال هست.

شاسی و کمک فنر ها:

از نظر شاسی گوجه هیچ مشکلی نداشته، کمک فنر جلو از نوع معمولی تلسکوپی هست که طی این یک سال من فقط یک بار کاسه نمد کمک فنر های جلو رو مجبور شدم عوض کنم و کلا شد ۷۰ هزار تومان.

کمک فنر عقب بسیار نرم هست و در جاده های پر از دست انداز خیلی خوب جواب میده.

ترمز جلو دیسکی هست و ترمز عقب از نوع کاسه ای. و همین کاسه ای بودن ترمز عقب یکی از نقاط ضعفش هست.

نشیمنگاه برای راننده بسیار نرمه تا حدی که من روزی ۵۰۰ کیلومتر هم با هاش روندم. ولی برای سرنشین عقب قضیه فرق داره و به راحتی راننده نیست . ما در سفر هامون یک بالشت کوچک زیر زین سرنشین عقب قرار میدیم که راحت تر باشه.

با اینکه چند تا از دوستان از هندلینگ موتور در مواقع بارونی شکایت داشتند، شخصاً تا به حال هیچ مشکلی با هندلینگ موتورم نداشتم، حتی در روزهای بارانی.

به نظرم سه چیز در هندلینگ موتور خیلی تاثیر داره

۱- مهارت شما در رانندگی

۲- نوع لاستیک استفاده شده

۳- سرویس های دوره ای(آچار کشی) که هر ۱۰.۰۰۰(حداکثر) باید انجام بشه.

چراغهای جلو نور دهی قابل قبولی داره و از این لحاظ مشکلی ندارید.

در جاده های خاکی تا سرعت ۵۰ کیلومتر هم باهاش روندم ولی در نهایت مجبور شدم دو تا از پره های چرخ عقب رو عوض کنم چون بر اثر فشار زیاد شکسته شده بودند. همیشه به دوستام میگم که هرجا پراید بره منم با موتورم میتونم بیام. البته تو جاهای که شنی هست روندن خیلی سخت میشه و باید خیلی با سرعت پایین تر برونید.

لاستیک های فابریک بسیار سفت هستند و زود سر میخوره برای شرایط گرمایی هند درست شدند در صورت امکان میتونید از لاستیک های موجود در بازار استفاده کنید.

کیلومتر و نشانگر بنزین آنالوگ هستند که خطای زیادی دارند مثلاً کیلومتر سرعت همیشه ۱۰ کیلومتر بیشتر نشوند میده!!!!

به علت ساده بودن موتور و نداشتن فلاپ بر روی انجین در دراز مدت خوشبختانه موتور به صدا نمیوفته و این یکی از مزیت های آونجر به حساب میاد.

انجین و مصرف سوخت:

آونجر از یه موتور ساده ۲۲۰ سی سی یک سیلندر استفاده می‌کنه که روغن خنک هست. سیستم ساده انجین و قابل دسترس بودن اون برای سفر خیلی عالیه. انجین اینقدر ساده هست که حتی  فیلتر روغن هم نداره.

دو سوپاپ، پنج دنده، زنجیر تایم و سیستم DTSI (سیستمی که کمک میکنه دو شمع در انجین به کار بیوفته و احتراق کاملی صورت بگیره) هست.

یکی از مشکلات آونجر اینه که وقتی با دنده پنج در حال حرکت هستی دور موتور بسیار بالا هست، ای کاش نسبت دنده ها بهتر رعایت میشد. این جوری بگم دنده 4 با دنده 5 تفاوت آنچنانی نداره البته چند نفر از دوستان خورشیدی عقب رو کوچیک تر کردن و تا حدی این مشکل رفع شده ولی شتاب و زور موتور بخصوص تو سربالایی ها کم میشه.

موتور فقط با استارت روشن میشه و خبری از هندل نیست که به عقیده خیلی ها این یکی از ضعف های آونجر هست.

به ادعای سازنده ۱۹ اسب بخار قدرت داره که در عمل به نظرم کمتر هست. دارای دو شمع که شمع دوم در دور بالا به کار میوفته و سیم احتراق رو بهینه میکنه، در نتیجه راندمان موتور میره بالا. هر شمع کویل مجزا داره و در نهایت اگه یک شمع از کار بیوفته شما مشکلی نخواهید داشت  و موتور روشن میشه.

ظرفیت باک ۱۴ لیتر هست با مصرف زیر سه لیتر این موتور شما به ازای هر باک تقریبا ۵۰۰ کیلومتر رو بدون سوخت گیری مجدد می تونید برونید.

آونجر فعلا مدل کاربراتورش در ایران موجوده و قراره نسل بعدی انژکتور بشه.

یکی از مزایای کاربراتور بودن اینه که تعمیر اون در سفر خیلی راحت تره مثلا من چند وقت پیش باطری موتورم خوابید و با هُل روشنش کردم ولی اگه انژکتور بود با هُل دادن روشن نمیشد.

در حالت یک سرنشین موتور از شتاب و سرعت نهایی قابل قبولی برخوردار هست تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت هیچ لرزشی نداره ولی از ۸۰ کیلومتر به بالا لرزش در جاپایی های جلو احساس میشه.

در حالت تک سرنشین و در شرایط جوی مناسب به راحتی به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت میتونید دست پیدا کنید.(البته با کمی لرزش)

طبق تجربه شخصی بهترین راندمان موتور در هوای گرم هست و در سرما انجین آونجر به صورت محسوسی افت پیدا می‌کنه شاید دلیلش طراحی آونجر بر اساس کشور هند هست که گرم تر از ایرانه.

از نظر استهلاک خیلی به صرفه هست در حدی که موتور من 40.000 کیلومتر کار کرده و صفحه کلاچ هم تعوض نشده.

قطعات در تهران به راحتی پیدا میشه چون دوتا نمایندگی باجاج در تهران، محدوده گمرک هستند که همه لوازم جانبی آونجر و باجاج رو دارند.

نکات مثبت:

1-قیمت مناسب

2-ساده بودن موتور

3- خدمات پس از فروش عالی

4-هزینه بسیار پایین تعمیر و نگهداری نسبت به موتور های هم رده خودش

نکات منفی:

1- داشتن لرزش در سرعت بالای 80 کیلومتر برساعت

2- نداشتن هندل

3- ضعف در ترمز عقب

نویسنده : کورش علیزاده (موتوتوریست)